... εγγυητης μιας εικονικης εσωκομματικης δημοκρατιας.
Σε συνεχεια του προηγουμενου post και αναμενοντας νεα ενδιαφεροντα σχολια για να συνεχισουμε το διαλογο για την απαξιωση της πολιτικης, η επικαιροτητα επιβαλλει να συμπεριλαβω και τη πρακτικη των διαγραφων στο ιδιο θεμα.
Πιστευω, λοιπον, πως οι διαγραφες δεν αρμοζουν σε ενα ανοιχτο κομμα που δειχνει σεβασμο στην αντιθετη αποψη και τη θεωρει κινητηριο μοχλο της εσωκομματικης πολιτικης διαβουλευσης και των σχετικων ζημωσεων. Οποιος επιθυμει ανοιχτα, πολλυσυλεκτικα κομματα πρεπει να ειναι ετοιμος να ακουσει την αντιθετη γνωμη, την κριτικη ενδεχομενως, και να την αντικρουσει ουσιαστικα, οχι με αφορισμους, ενιοτε εφημερους.
Ειναι, σαφεστατα, λογικη, η αναγκη για κομματικη πειθαρχια ιδιαιτερα ενοψει των εκλογων. Επισης, λογικο ειναι να επιθυμουν τα κομματα να μην παρουσιαζονται στα ΜΜΕ ανοικτες συγκρουσεις στελεχων τους και αυτες να περιοριζονται στα οργανα. Θεμιτο, ακομη και αν στην εποχη μας τα Μεσα βρισκονται παντου.
Απαραιτητη προϋποθεση ομως γι'αυτο ειναι τα οργανα να λειτουργουν ως χωροι ουσιαστικης ανταλλαγης πολιτικων ιδεων και ως κεντρα ληψης αποφασεων.
Κατι τετοιο σημερα δε συμβαινει, ιδιως στα δυο μεγαλα κομματα, εξου και φθανουμε στους διακοντισμους στελεχων απο τηλεοπτικα παραθυρα και εφημεριδες.
Ειναι αναγκη τα οργανα να ειναι κεντρα ληψης αποφασεων και αναλογικης εκπροσωπησης ολων των τασεων ενος κομματος, και οχι χωρος ενημερωσης (συνηθως εκ των υστερων) των στελεχων για τις αποφασεις των προεδρων, ουτε βεβαια να εκλεγονται σε αυτα μονο τα επιθυμητα στον αρχηγο προσωπα.
Να μην ειναι οργανα αυτοεπιβεβαιωσης του αργηγου, πολλες φορες και φιεστες ενισχυσης του ηγετικου προφιλ, αλλα οργανα διαβουλευσης και επικοδομητικης κριτικης, ενιοτε και αυτοκριτικης. Να μην ειναι ουτε πεδιο αγονων αντιπαραθεσεων με ηθικους υπαινιγμους μεταξυ των στελεχων αλλα ουσιαστικου διαλογου.
Αν ισχυαν ολα αυτα τοτε η αντιπαραθεση εντος των οργανων θα ειχε νοημα και αποτελεσμα, οσο αυτα δεν ισχυουν τα στελεχη λογομαχουν στα ΜΜΕ ωστε να κερδιζουν τις εντυπωσεις, να ικανοποιουν τους προσωπικους οπαδους τους και να αυξανουν το προσωπικο τους ακροατηριο.
Μια εξαιρεση μπορει να γινει στις διαγραφες, οταν αφορουν πολιτικα σκανδαλα. Τοτε ο αρχηγος ενος κομματος ειναι υποχρεωμενος να δρασει ετσι ωστε να διαφυλλαξει το κυρος του κομματος του. Διαγραφες ομως οριστικες (εφοσον τα σκανδαλα ειναι πραγματικα και οχι προϊον εντυπωσιοθηριας). Η επιστροφη των διαγραφεντων αποτελει αναδρομικη συγκαλυψη και εμπαιγμο της κοινωνιας.
Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου 2007
Η αδιεξοδη λογικη των διαγραφων...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου