Η εκτιμηση της κοινωνιας στο πολιτικο συστημα και τα κομματα βρισκεται στο χειροτερο δυνατο σημειο μεταπολιτευτικα. Η απαξιωση της πολιτικης ειναι ενα αδιαμφισβητητο γεγονος, το οποιο οι πολιτικοι, ισως σκοπιμως, αγνοουν και αρνουνται να αντιμετωπισουν με ουσιαστικες μετταρυθμισεις τοσο στο θεσμικο πλαισιο λειτουργιας του πολιτικου συστηματος (ιδιαιτερα με την ευκαιρια της αναθεωρησης) οσο και στο δημοκρατικο τροπο αναπτυξης των πολιτικων κομματων.
Οι λογοι αυτης της απαξιωσης ειναι, συμφωνα με εμενα τουλαχιστον, κοινη συνισταμενη αφενος της μεταλλαξης της πολιτικης σε επαγγελμα και της αδιαφανειας, αφετερου της συγκλισης, ισως και ταυτισης, των πολιτικων των κομματων σε πολλα θεματα, κυριως μεταξυ των δυο μεγαλων κομματων. Ειναι, λοιπον, αδηριτη αναγκη να γινουν ουσιαστικες μετταρυθμισεις σε αυτους τους τομεις με στοχο την αναζωογονηση της πολιτικης και την αποκατασταση των πολιτικων στα ματια της κοινωνιας.
Η απαντηση στην ιδιωτικοποιηση της πολιτικης, οπως πολλοι την αποκαλουν, και η μεταλλαξη της σε επαγγελμα μπορει να αντιμετωπιστει μονο με την κατοχυρωση της διαρκους ανανεωσης του πολιτικου προσωπικου και την απαγκιστρωση του απο τους διαφορους εξωθεσμικους "παραγοντες".
Ενοψει, λοιπον, της αναθεωρησης του Συνταγματος το στοχο αυτο θα εξυπηρετουσαν: η καθιερωση ανωτατου οριου βουλευτικων θητειων (δυο ή τρεις), για να εξασφαλιζεται η ανανεωση και το ασυμβιβαστο υπουργικης και βουλευτικης ιδιοτητας, ωστε να γινει πιο ξεκαθαρη η διακριση των εξουσιων. Παραλληλα τα κομματα να κατοχυρωσουν στο καταστατικο τους ανωτατο οριο θητειων και για τον αρχηγο τους αλλα και για οσους εκλεγονται στα ανωτατα καθοδηγητικα οργανα.
Τελος, να καταργηθει ο σταυρος προτιμησης στις εκλογες και να υιοθετηθει μια παραλλαγη του Γερμανικου εκλογικου συστηματος με μονοεδρικες περιφερειες και ενιαια λιστα υποψηφιων στην επικρατεια. Αποτελει τη μονη λυση στο προβλημα της εξαρτησης των πολιτικων απο τους διαφορους οικονομικους παραγοντες και των ρουσφετιων.
Ομως, μια ενδεχομενη καθιερωση του γερμανικου συστηματος απαιτει την εξασφαλιση της διαφανους δημοκρατικης λειτουργιας των πολιτικων κομματων.
Η καταργηση του σταυρου δε σημαινει μετακινηση του δικαιωματος επιλογης υποψηφιων στον εκαστοτε κομματικο αρχηγο. Σημαινει διαφανεις εσωκομματικες εκλογες για την επιλογη των υποψηφιων.
Στο θεμα της διαφανειας, εστιαζω κυριως στο πολιτικο χρημα. Η αποκλειστικη κρατικη χρηματοδοτηση των κομματων ειναι ιδανικη αλλα και ουτοπικη. Η εμπειρια δειχνει οτι ειναι σχεδον μη εφαρμοσιμη, αντιθετα οδηγει στην ιδιωτικη χρηματοδοτηση με πλαγιο τροπο και στην πολλαπλη εξαρτηση. Ειναι προτιμοτερο να επιτραπει η ιδιωτικη χρηματοδοτηση που θα γινεται ομως με διαφανεια, που θα δημοσιευεται και οι πολιτες θα μπορουν να γνωριζουν απο ποιους στηριζονται τα κομματα και να κρινουν αν η δραση τους ειναι ανεξαρτητη αυτων των χρηματοδοτησεων ή οχι.
Σχετικα με το κρισιμο ζητημα της ταυτισης των πολιτικων πανω σε πολλα θεματα θεωρω πως ευθυνεται η πολλυσυλεκτικοτητα των κομματων και η αναγκη τους να προσσεγγισουν ψηφοφορους απο διαφορετικους χωρους.
Εχουμε φθασει σε σημειο να μετακινουνται περισσοτερο τα κομματα και λιγοτερο οι πολιτες με αποτελεσμα να ξεχνουν σκοπιμα βασικες προγραμμματικες και ιδεολογικες τους θεσεις.
Τα κομματα αδυνατουν να ξεκαθαρισουν τα ιδια το πολιτικο τους στιγμα και να ακολουθησουν μια συγκεκριμενη και σταθερη πορεια, που δε θα δινει την εντυπωση οτι μετακινουνται αναλογα με τον αρχηγο τους ή τις συγκυριες, αλλα οτι ειναι κομματα αρχων και θεσεων.
Μονο η καθιερωση της απλης αναλογικης στις εκλογες θα περιορισει την πολυσυλλεκτικοτητα των κομματων, θα ενισχυσει τα μικροτερα κομματα, θα οδηγησει σε αντιπροσωπευτικοτερα πολιτικα σχηματα με συνεπεις θεσεις και σε κυβερνητικες συνεργασιες που θα στηριζονται σε ειλικρινεις προγραμματικες συμφωνιες και οχι προσκαιρες και ευκαιριακες επιλογες.
9 σχόλια:
Συμφωνώ με την πρόταση για θέσπιση συγκεκριμένων θητειών στη βουλή και στην απλή αναλογική - εξάλλου αυταπόδεικτα είναι το ΜΟΝΟ δίκαιο εκλογικό σύστημα , όλα τα άλλα άποτελούν παραβίαση της λαϊκής εντολής, διαφωνώ με την κατάργηση του σταυρού..και με τις λίστες αυτοί που θα είναι σε εκλόγιμη σειρά θα αποκτήσουν πελατειακές σχέσεις με τους ψηφοφόρους..
Εξαιρετική ανάλυση! Μόνο δύο (συν μία) σύντομες παρατηρήσεις:
Το πολιτικό σύστημα βρέθηκε στο μεταπολιτευτικό ναδίρ μάλλον το 1989... όσοι θυμούνται την περίοδο, μάλλον θα συμφωνήσουν...
Δεν είμαι απολύτως βέβαιος ότι το γερμανικό σύστημα θα ήταν το καλύτερο... αλλά κατά τα άλλα και οι δικές μου αναλύσεις βρίσκονται στο ίδιο μήκος κύματος...
Ωστόσο, το μέγα πρόβλημα είναι το εξής: για τέτοιου είδους αλλαγές θα κληθεί να αποφασίσει το υπάρχον (γηρασμένο ανεξαρτήρως φυσικής ή πολιτικής ηλικίας...) πολιτικό προσωπικό της χώρας...
για gnostos-agnostos
Η λιστα δεδομενου οτι θα καταρτιζεται σε επιπεδο Επικρατειας δυσχεραινει τη διαμορφωση πελατειακων σχεσεων μεταξυ ψηφοφορων και εκλογιμων βουλευτων. Ειναι παντως σιγουρο πως κανενα συστημα δεν μπορει να βαλει τελος στις πελατειακες σχεσεις αν δεν υπαρξει πραγματικη και ειλικρινης βουληση της κοινωνιας να σταματησει αυτη η νοσηρη κατασταση.
για Δημητρη Στεφωση
Και το 1989 το πολιτικο συστημα βρισκοταν στο ναδιρ και απαξιωθηκε εντελως στα ματια της κοινωνιας, ομως τοτε η απαξιωση προκαλουσε οργη, σημερα προκαλει αδιαφορια.
Οσο για το γερμανικο συστημα, κανενα συστημα δεν ειναι ιδανικο και κανενα δεν μπορει να εφαρμοστει απευθειας και χωρις τροποποιησηεις στην Ελλαδα. Ομως, θεωρω πως ειναι αυτο που μπορει να αντιμετωπισει αποτελεσματικοτερα την εξαρτηση των υποψηφιων απο εξωθεσμικους παραγοντες και τις πελατειακες σχεσεις.
Ειναι επομενο το υπαρχον πολιτικο προσωπικο να μην προχωρει σε τετοιες αλλαγες, ειτε γιατι δε τις κατανοει λογω της "πολιτικης ηλικιας του", ειτε γιατι θιγουν ευθεως τη θεση του και τα συμφεροντα του. Προκειται για ενα προβλημα σχεδον δυσεπιλυτο.
Δεν είμαι σίγουρη οτι είναι "ξεπεσμός" να είναι η πολιτική επάγγελμα. Βλέπεις, η πολιτική είναι επιστήμη και η επιστήμη είναι ,κυρίως, επάγγελμα. Το κίνητρο βέβαια για να ασχοληθεί κανείς θα έπρεπε να είναι το πραγματικό ενδιαφέρον κι όχι η κερδοσκοπια, αλλά αυτό δεν ισχύει για όλα τα επαγγέλματα?
Εξάλλου τα κόμματα στη βάση τους έχουν ιδεολογία ισχυρή και διαφορετική μεταξύ τους. Το οτι φαίνονται ιδια έχει να κάνει και με μας, τους πολίτες, που τα βλέπουμε ίδια. Γιατί από όλα θέλουμε το ίδιο πράγμα: Να μας βολέψουν κάπου. Είμαστε κοντόφθαλμοι, βλέπουμε μέχρι την πόρτα του σπιτιού μας. Τα κόμματα θα μας έδιναν κτ παραπάνω, αν εμείς το ζητούσαμε.
Ας μην ξεχνάμε τη γνωστή φράση "κάθε λαός έχει τους πολιτικούς που του αξίζουν"
για osela,
Διαφωνω καθετα με την αντιμετωπιση της πολιτκης ως επαγγελμα, για μενα ειναι ενα λειτουργημα. Συνδεεται αμεσα με το δημοσιο-γενικο συμφερον και οφειλει να υπηρετει μονο αυτο. Γι'αυτο απαιτει ανθρωπους που μπορουν να υπερβαινουν τη συγκρουση του ιδωτη με το φορεα του λειτουργηματος και να επιλεγουν το δευτερο. Να υπερισχει γι'αυτους η πολιτικη ιδεολογια και δεοντολογια και οχι το στενο ιδιωτικο κινητρο.
Το κινητρο για να ασκησει κανεις ενα λειτουργημα, οπως η πολιτικη, ειναι το ενδιαφερον ο στοχος ποτε δεν ειναι το κερδος. Το επαγγελμα αντιθετα συνδυαζει εξαρχης και τα δυο.
Βεβαιως και τα κομματα θα μας προσφεραν κατι παραπανω αν τους το ζητουσαμε και αυτος πρεπει να ειναι ο στοχος. Ζητουμενο, λοιπον, ειναι να αξιοποιηθουν οι ευκαιριες που παρουσιαζονται σε επιπεδο κοινωνιας για αλλαγη νοοτροπιας και αναζωογονηση της πολιτικης. Να υπαρξει μια προοδευτικη αναδιαταξη αξιων, ιδεων και στοχων απο την ιδια την κοινωνια.
Τα ιδια τα κομματα με τη σημερινη τους λειτουργια μας επιτρεπουν να πετυχουμε κατι τετοιο ? μας επιτρεπουν να διεκδικησουμε το κατι παραπανω ή συμβαλλουν στη διαιωνιση της υπαρχουσας καταστασης ? Ειναι οι συνθηκες καταλληλες απο πλευρας πολιτικων κομματων και συστηματος για νεες διεκδικησεις ?
e-politis
δε θα σταθώ στη διαφωνία μας -θα μπορούσα να μιλάω ώρες γι' αυτό- μόνο θα πω οτι με την ίδια λογική η ιατρική, η διδασκαλία, η δημοσιογραφία και άλλα επαγγέλματα είναι πάνω απ' όλα λειτουργήματα και συνδέονται άμεσα με το δημόσιο συμφέρον.
θέλω όμως να σταθώ στο τελευταίο μέρος της τοποθέτησής σου. Προφανώς υπονοείς οτι δεν είναι οι συνθήκες κατάλληλες για νέες διεκδικήσεις.
Επικαλούμαι τον Αριστοτέλη για να το προχωρήσω λίγο.
Τα αίτια της διατήρησης και φθοράς των πολιτευμάτων πρέπει να αναζητηθούν στην ίδια τους τη λειτουργία. Η ανατροπή ενός πολιτεύματος οφείλεται στο οτι οι δυσαρεστημένοι είναι πολυάριθμοι ή οτι η δυσαρεσκειά τους είναι πολύ έντονη. Οτι για να σωθεί η πολιτεία πρέπει να παραχωρείται σ' αυτούς που αποκλείονται από το "κύριον" της πόλης κάποιο αντάλλαγμα.Τόσο, ώστε να μην ξεθηκωθούν. Οτι η πολιτεία φθείρεται οταν οι αρχόμενοι κρίνουν πως λαμβάνουν λιγότερα από αυτά που κρίνουν πως δικαιούνται. Και για να διατηρηθεί η πολιτεία δεν πρέπει οι άρχοντες να προσβάλλουν τις ηθικές αξίες του λαού.
Τα σύμπτηξα λίγο, αλλά βγαίνει νόημα. Πραγματικά πιστεύω οτι η συγκεκριμένη άποψη, ισχύει απόλυτα και σήμερα και εφαρμόζεται πιστά από τους πολιτικούς. Οι κυβερνώντες μας δίνουν ένα δέντρο, έτσι ώστε να πάψουμε να ζητάμε ένα δάσος. Εμείς ,όμως, γιατί ανταποκρινόμαστε στην προσδοκία τους?
...Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν...
για osela
Αυτο που δεν αλλαζει ειναι λογικη των κυβερνωντων και δεν αλλαζει γιατι οι κυβερνωντες εχουν μετατραπει σε μια καστα ανθρωπων που ελεγχουν και ελεγχονται, γι'αυτο πιστευω και προτεινω τη διαρκη ανανεωση του πολιτικου δυναμικου. Κανεις μονιμος ειναι η λογικη στην οποια στηριζεται ουσιαστικα η δημοκρατια.
Επισης αυτο που πρεπει να αλλαξει ειναι οι δικιες μας απαιτησεις που οντως ειναι περιορισμενες. Πρεπει σε ενα φθαρμενο πολιτευμα, να επιδιωχθει η ανατροπη της λειτουργιας του και κυριως της λειτουργιας των πολιτικων κομματων, που ειναι οι πυλωνες του.
ΕΛΒΕΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΝΙΑΙΑΣ ΛΙΣΤΑΣ
Παράλληλα με τα συχνά δημοψηφίσματα, το εκλογικό σύστημα της Ελβετικής Συνομοσπονδίας δίνει την ευκαιρία στους πολίτες (όχι υπηκόους των φοβικών καθεστώτων που αυτοκαταστρέφονται εκφοβίζοντας) να διαμορφώνουν το ψηφοδέλτιο επιλέγοντας πρόσωπα από διαφορετικούς χώρους, όσο και να καταψηφίζουν σε αυτό ανεπιθύμητους υποψήφιους. (Στον ελλαδικό χώρο το εφάρμοσαν με προκριματικό γύρο των υποψήφιων τις παραμονές και ένα, ενιαίο ψηφοδέλτιο στις "κανονικές" δημοτικές εκλογές τού 2002 στη Μελίβοια, πρώτη φορά ίσως από το 1824 !)
Έτσι ούτε διαπλοκή ούτε προεκλογικές σπατάλες ούτε κομματικοί ανταγωνισμοί και διχόνοια βασανίζουν τους αμεσοδημοκράτες Ελβετούς. Κι αν εκείνους τους προστατεύει το υψόμετρο και διεθνείς συμφωνίες μη επέμβασης, γιατί να μην αγωνιστεί ο καθένας και η καθεμιά για το στοιχειώδες ανθρώπινο δικαίωμα να ελέγχουμε τους νόμους μας και τους εντολοδόχους μας πάντα και παντού; Αυτό πρότεινε ο Ρήγας, το ίδιο προέβλεπαν τα αποσιωπημένα 3 πρώτα ελληνικά Συντάγματα και κάποτε πρέπει να μοιραστούμε με τις νέες γενιές αυτή τη γνώση και συμφιλιωτική προοπτική, πόσο μάλλον που ωφελεί και αυτούς τους ανασφαλείς που την εχθρεύονται !
http://klimatika.blogspot.com
Δημοσίευση σχολίου