Mέλος πολιτικής νεολαίας... ε και ?

Διεξήχθη το περασμένο τετραήμερο στην Αθήνα το συνέδριο επανίδρυσης της νεολαίας ΠαΣοΚ. Με αφόρμη αυτό αλλά και τη δράση των φοιτητικών παρατάξεων στην κρίση στην παιδεία θέλω να κάνω μια κριτική προσσέγγιση του ρόλου και της δράσης των πολιτικών νεολαιών και του φοιτητικού συνδικαλισμού στην Ελλάδα.

Πρώτα απο όλα να περιγράψω την κατάσταση που επικράτησε στο συνέδριο της νεολαίας ΠαΣοΚ όπως τη μετέφεραν φίλοι μου σύνεδροι, όπως τη διάβασα στον τύπο και σε άλλα blogs:
Κυριάρχησε για άλλη μία φορά ο παραγοντισμός και η διάσπαση των συνέδρων σε ομάδες που συγκρούονταν μεταξύ τους. Αν και το συνέδριο έγινε για να διαλυθούν αυτές ακριβως οι ομάδες που στο παρελθόν έπαιζαν καρεκλοπόλεμο, τίποτα τέτοιο δε συνέβη επί της ουσίας με μόνη διαφορά ότι τώρα στις διαδικασίες συμμετείχε ένας μεγαλύτερος αριθμός συνέδρων και πάλι όμως εν πολλοίς κατευθυνόμενος.
Δεν έλλειψαν για άλλη μια φορά υβριστικά συνθήματα προς τους αντιπροσώπους των νεολαιών άλλων κομμάτων καθώς και άλλα γραφικά συνθήματα όπως: "Ανδρέα ζεις και στέλνεις εφιάλτες σε εκσυγχρονιστές και νεοδημοκράτες" (που το διάβασα και στο blog γενιά των 700 ευρώ). Με μεγάλη διαφορά το συνέδριο τοποθετήθηκε κατά της αναθεώρησης του άρθρου 16, χωρίς να δεχτεί την πρόταση του προέδρου του ΠαΣοΚ.
Η κατάσταση που επικρατεί στη νεολαία ΠαΣοΚ δεν έχει μεγάλες διαφορές απο αυτή των άλλων νεολαιών ανάλογα βέβαια με τις ιδιομορφίες κάθε κόμματος.

Δυστυχώς, οι πολιτικές νεολαίες έχουν τρεις συγκεκριμένους στόχους, ή τουλάχιστον αυτούς εκπληρώνουν, να διαμορφώνουν πολιτικούς-επαγγελματίες, συνδικαλιστές-επαγγελαματίες και να εμπλουτίσουν το βιογραφικό όσων αναζητούν μια θέση στο δημόσιο. Οι εξαιρέσεις ανθρώπων που συμμετέχουν με πραγματικό ενδιαφέρον για την πολιτική και χωρίς στόχο να εξυπηρετήσουν συμφέροντα τους απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Με λίγα λόγια, πρόσωπα με πολιτικό ύφος και ήθος αναπαλαιωμένο, με στόχους κυρίως ιδοτελείς και ιδέες εν πολλοίς
παρηκμασμένες στελεχώνουν τις διάφορες νεολαίες. Ενώ, οι φοιτητικές παρατάξεις υπό το πέπλο μιας ψευδούς και υποκριτικής ανεξαρτησίας λειτουργούν ως παραφυάδα των νεολαιών και των κομμάτων επιδιώκοντας τη χειραγώγηση των φοιτητών και την προβολή των επαγγελματιών-συνδικαλιστών.

Έχοντας γράψει σε προηγούμενο post για την επιμονή στην ανακύκλωση του μεταπολιτευτικού πολιτικού staus quo, προσθέτω πως: η λειτουργία των κομματικών νεολαιών, μετά και την αποτυχημένη ανασύσταση της νεολαίας ΠαΣοΚ, επιδιώκει την ανακύκλωση ενός παρηκμασμένου πολιτικού status quo που εγκλωβίζει τη χώρα σε ακινησία και συμβάλλει στην καθιέρωση από τη μια ενός πολιτικού προσωπικού που λειτουργεί με όρους κάστας, αυτοτροφοδοτούμενο και αποκλεισμένο εν μέρει από την κοινωνία, και από την άλλη μιας κοινωνικής ομάδας χειροκροτητή των υπολοίπων συνδεδεμένη... με διορισμούς και άλλες εξυπηρετήσεις με το πολιτικό προσωπικό...