Αυτό το ερώτημα βρίσκεται στα χείλη των περισσοτέρων μετά τις πρόσφατες εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ. Οι ανοικτές παρεμβάσεις συγκροτημάτων και δημοσιογράφων στο πλευρό υποψηφίων έχουν προκαλέσει οργή αλλά και προβληματισμό.
Προχωρώ σε μια κυνική διατύπωση , αλλά και άκρως ρεαλιστική: Τα συγκροτήματα, οι εφημερίδες και οι δημοσιογράφοι σε ένα καθεστώς άκρατης διαπλοκής με την πολιτική και σε μια εποχή κυριαρχίας της εικόνας, της επικοινωνίας και της τηλεόρασης (δηλαδή των ισχυρότερων όπλων τους), μεταλλαγμένοι πλήρως σε όργανα προπαγάνδας και όχι αντικειμενικής ενημέρωσης και εκπρόσωποι συμφερόντων (των δικών τους συμφερόντων), δικαιούνται να έχουν λόγο για τις εξελίξεις εκφράζοντας ανοικτά απόψεις. Είναι ένα δικαίωμα που οι πολιτικοί με τη διασύνδεσή τους με δημοσιογράφους, εκδότες και καναλάρχες εκχώρησαν.
Οι πολίτες από την άλλη, ανεξαρτήτως μορφωτικού επιπέδου, οφείλουν να συνειδητοποιήσουν το ρόλο των ΜΜΕ, να γνωρίσουν μέρα με τη μέρα τις πρακτικές τους και να συμπεριφερθούν ώριμα. Να μείνουν μακριά από τις σειρήνες, να θέσουν τους δικούς τους όρους, να απομυθοποιήσουν κάθε δημοσιογράφο και να αντιληφθούν πόσοι και ποιοι λειτουργούν ως "ηχεία" των αφεντικών τους, να αποφασίσουν δίχως επηρεασμό.
εσείς τι λέτε; έχουν δικαιώμα γνώμης και παρέμβασης οι δημοσιογράφοι;
(εγγραφείτε στο newsletter του blog, λειτουργεί σε πιλοτική μορφή)
1 σχόλιο:
Θέτεις το ζήτημα στις διαστάσεις του. Οντως, η εκφορά γνώμης, η κριτική, η άποψη είναι αυτό που περιμένεις από έναν έγκριτο δημοσιογράφο και ένα έγκυρο μέσο. Τί γίνεται όμως όταν ένας τέτοιος δημοσιογράφος (συνήθως από όσους αποκαλούμε stars) θέτει εαυτόν υπό συγκεκριμένα συμφέροντα? Τί γίνεται όταν κάθε βράδυ τον ακούς να αποφαίνεται με πομπώδες ύφος 1.000 καρδιναλίων ότι ο τάδε είναι "λίγος" ενώ ο δείνα είναι "καταλληλότερος" ? Τί γίνεται όταν γίνεται φερέφωνο της ιδιοκτησία του μέσου που δουλεύει και περνά γραμμή? Διαφωτιστικά μόνον (και δε δέχομαι μηνύσεις!) αναφέρω ότι το 1965 τέτοιες καταστάσεις οδήγησαν σε εξέγερση των πολιτών κατά των εφημερίδων που "πούλησαν" το αναγνωστικό τους κοινό. Ενώ πολύ πιο πρόσφατα, το 1989, το "Εθνος" κατρακύλησε κυκλοφοριακά όταν "πούλησε" τον Α.Γ. Παπανδρέου.
Δημοσίευση σχολίου